kupczyć

kupczyć: {{stl_3}}kupczyć {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}kupʧ̑ɨʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}książk{{/stl_20}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}\kupczyć czymś {{/stl_22}}{{stl_14}}mit etw handeln {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}schachern {{/stl_32}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_30}}pej{{/stl_30}}{{stl_4}}){{/stl_4}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}kupczenie odpustami {{/stl_22}}{{stl_14}}Ablasshandel {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

kupczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kupczyćczę, kupczyćczy {{/stl 8}}{{stl 7}} traktować jako przedmiot handlu, przetargu rzeczy lub dobra, z których nie należy czynić źródła dochodu, zysku; frymarczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kupczyć stanowiskami,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kupczyć — ndk VIb, kupczyćczę, kupczyćczysz, kupcz, kupczyćczył książk. «czynić przedmiotem handlu, targu rzeczy, które nie powinny być źródłem materialnego zysku, spekulować, frymarczyć» Kupczyć urzędami, honorem, wdziękami … Słownik języka polskiego
kupczenie — n I rzecz. od kupczyć … Słownik języka polskiego
frymarczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, frymarczyćczę, frymarczyćczy {{/stl 8}}{{stl 7}} wykorzystywać rzeczy mające dużą wartość etyczną, ideową, polityczną itp. do niskich celów; nieuczciwie gospodarować publicznymi pieniędzmi; kupczyć czymś : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
handlować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, handlowaćluję, handlowaćluje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować się handlem; prowadzić interesy handlowe : {{/stl 7}}{{stl 10}}Handlować mięsem, samochodami, nieruchomościami … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias